තීරණ ගැනීම හා
ගැටලු විසදීම
පිළිබඳ මනෝවිද්‍යා මූලධර්ම.
පටුන
1.
හැදින්වීම
2.
ගැටලු නිර්ණායක
3.
තීරණ ගැනීම හා ගැටලු
විශ්ලේෂණය
4.
ගැටලු විසදීමේ විද්‍යාත්මක
ක්‍ර‍මය
5.
තීරණ ගැනීම පිළිබද
සාර්ව මට්ටමේ ආකෘති.
6.
සාරාංශය
7.
ආශ්‍රිත ග්‍ර‍න්ථ
හැදින්වීම
මනෝ විද්‍යාව
වූ කලී විශේෂයෙන් ගත් කළ ගැටලු විසදීම හා තීරණ ගැනීම විෂයෙහි වැඩි අවධානයක් යොමු
කරන විෂය ක්ෂේත්‍ර‍ක් ලෙස හැදින් විය හැකිය. විවිධ ස්ථානයන්හි සහ සිද්ධින්හි පැන
නගින ගැටලු නිරාකරණය කිරිමත් නිවැරදි ලෙස තීරණ ගැනීමත් සදහා මනෝ විද්‍යාවේ එන
මූලධර්ම විශේෂයෙන් වැදගත් වේ.
තීරණ ගැනීම හා ගැටලු විසඳීම අතර සමීප
සම්බන්ධතාවයක් පවතින බව මනෝවිද්‍යාත්මක දෘෂ්ඨි කෝණයකින් විග්‍ර‍හ කිරීමකදී පෙනී
යයි. සමහර මනෝවිද්‍යාඥයන් ප්රකාශ කරන ආකාරයට
“සෑම තීරණයක්ම කිසියම් ගැටළුවක
විසඳීමකි.”
එසේම තවත් මනෝ විද්‍යාඥයින් පිරිසක් ප්රකාශ
කරන පරිදි තීරණ ගැනීම හා ගැටලු විසදීම අතර
සමානුපාතික සම්බන්ධතාවයක් පවතින
බවයි.එය ප්රකාශ කරනුයේ
“තීරණයක් ගැනීම
යනු කිසියම් ගැටළුවක් විසඳීමෙහි අවසාන පියවරයි.₺
මෙ අනුව විග්‍ර‍හ කිරීමේදි ගම්‍ය වන්නේ තීරණ
ගැනීම යන සංකල්පය විග්‍ර‍හ කිරීමෙදී ගැටලු
විසඳීම යන සංකල්පය කෙරෙහිද අවධානය යොමු කිරීම අත්‍යවශ්‍ය බවයි.
ගැටලු විසදීම
යන සංකල්පය කෙරෙහි අවධානය යොමු කිරීමට පළමුවෙන් තවත් කරුණක් අත්‍යවශයෙන් හදුනා ගත
යුතුය. එනම් ගැටලුවක් යනු කුමක්ද යන්නයි.
. මනෝවිද්‍යාත්මක
විග්‍ර‍හය අනුව ගැටළුවක් යනු සමහර කොන්දේසි දන්නා සහ සමහර කොන්දේසි නොදන්නා
අවස්ථාවකි. එසේනම්‍ ගැටළුවක් යනු නොදන්නා දෙයක් නොවන බව කෙටියෙන් හදුනා ගත
හැකිය.එසේම ගැටලු විසඳීම මුළුමනින්ම
අන්ධකාරයේ සිදු වන ක්‍රියාකාරකමක් ලෙස
හැදින්විය නොහැක්කේ මේ නිසාවෙනි.මේ ආකාරයෙන් ගත් කළ ගැටලු විසදීම වශයෙන් අර්ථ
ගැන්වෙන්නේ
යම් පුද්ගලයෙක් නොදන්නා කොන්දේසි වල සිට දන්නා
කොන්දේසි වලට ගමන් කිරීමකි. මෙය ගැටළු විසඳීමට පොදු වූ කාරණයක් නොවේ, තීරණ ගැනීමටද
අදාල පොදු වූ සත්‍යකි.
ගැටලු නිර්ණායක
ගැටලු විසදීම
හා තීරණ ගැනීම පිළිබදව පුද්ගලයාට තමන් විසදන ගැටලුව සම්බන්ධයෙන් ප්රමාණවත්
අවබෝධයක් පවතින බව පෙනී යයි. එසේ හෙයින් මනෝවිද්‍යාඥයින් විසින් අතීතයේ තමන්
භාවිතයට ගත් වැරදි තීරණ හා නීවැරදි තීරණ යන පදය ඉවත් කොට ඇත.ඒ වෙනුවට ඵලදායි තීරණ
සහ ඵලදායි නොවන තීරණ යනුවෙන් එක් කොට ඇත .
·
ඵලදායි තීරණ -වඩා හොද ප්‍ර‍තිඵල ලබා දුන් තීරණ
·
ඵලදායි නොවන තීරණ -
එපමන හොද ප්‍ර‍තිඵල ලබා නොදුන් තීරණ.
ගැටලු විසදීම
හා තීරණ ගැනීම පිළිබද සාකච්ඡා කිරීමේදි එහි පැහැදිළි සංකල්පයක් වන්නේ ගැටලුව
පැහැදිළි නම් තීරණ ගැණීම පහසුය යන්නයි. සෑම පුද්ගලයෙකුටම අවශ්‍ය වන්නේ ඵලදායි
තීරණයකින් තම ගැටලුව අවසන් කිරීමයි. මේ නිසාවෙන් ගැටලුවේ ස්වාභාවයට ප්‍ර‍මුඛත්වය
දෙනු ලැබේ. විශේෂයෙන් මනෝ විද්‍යාඥයින් ප්රකාශ කරන පරිදි හොදින් ව්‍යුවහගත ගැටලු
වලට අදාල ව වඩාත් ඵලදායි තීරණ ලබා ගත හැකි බවයි. ඒ අනුව මින් ගම්‍ය වන අදහස වන්නේ ගැටලුවේ
ව්‍යුවහය අනුව ගැටලුවේ ස්වාභාවය වෙනස් වන බවයි.
මේ අනුව ගැටලුවේ ව්‍යූවහය මැන බලන නිර්ණායක 05 ක් මනෝ විද්‍යාඥයින්
විසින් ඉදිරිපත් කර තිබේ.
§ නිෂ්ටාවෙහි
සංකීර්ණත්වය .
§ එම නිෂ්ටාව
සාධනය කළ හැකි නිර්ණායකයන්ගේ පැහැදිළි බව.
§ ගැටලුව
විසදීමට අවශ්‍ය කරණ තොරතුරු වල පැහැදිළි බව.
§ විකල්ප
විසදුම් සංවර්ධනය කර ගැනීමට අවශ්‍ය කරන කියාමාර්ගයන්හි පැහැදිළි බව.
§ කාලය.
කිසියම් අරමුණක් වෙනුවෙන් බලාපොරොත්තු වන අරමුණු එහි
නිෂ්ටාව වශයෙන් සලකනු ලැබේ. එසේම ගැටලුවෙහි නිෂ්ටාව සරල නම් එම ගැටලුව වඩා හොදින්
ව්‍යූවහත ගැටලුවක් සේ සලකනු ලැබේ.උදාහරණයක් ලෙස අනාගතයේ තමන් ලගා විය යුතු තත්වය
කුමක් දැයි හිතන්නෙකුට ඒ පිළිබඳ පැහැදිළි අරමුණක් තිබේ නම් එම ගැටටලුව මැනවින් ව්‍යුවහගත
වී ඇත.
එසේම දෙවන කරුනෙන් අර්ථවක් වන්නෙ ගැටලුවේ අරමුණු වලට
අදාල උපාය මාර්ග හා ක්‍ර‍වේදය පැහැදිළි වේ නම් එය මනා ලෙස ව්‍යුවහගත වු ගැටලුවකි.
ඉහත සදහන් කළ පරිදි තමන් ලගා විය යුතු තත්වය පිළිබද සිතන්නෙකුට මුදල් , අවශ්‍ය
පහසුකම්, දැනුම තිබේ නම් ගැටලුව මැනවින්
ව්‍යුවහගත වී ඇත.
තුන් වන නිර්ණායකයෙන් පැහැදිළි වන්නේ ගැටලු විසදීම සඳහා තොරතුරු අවශ්‍ය වන අතර , එම
තොරතුරු වල පැහැදිළි බවයි. එහිදි තොරතුරු වල පැහැදිළි බවක් තිබේ නම් ගැටලුව හොදින්
ව්‍යුවහගත වී තිබෙන අතර එය විසඳා ගැනීම පහසු වේ . උදාහරණයක් ලෙස යම් තත්වයකට ළගා වීමට අවශ්‍ය පුද්ගලයෙකුට ඒ සඳහා
අවශ්‍ය කරනු ලබන සම්පත්, මූල්‍ය , දැනුම ලබා ගැනීම සදහා අදාල තොරතුරු පහසුවෙන් ලබා
ගැනීමට තිබේ නම් ගැටලුවට විසදුම් ලබා ගැනීම පහසුය.
හතරවන නිර්ණායකය තුළින් විකල්ප විසදුම්
සංවර්ධනය කර ගැනීමට අවශ්‍ය කරන කියාමාර්ගයන්හි පැහැදිළි බව කියවේ මෙයින් අදහස්
වන්නේ ගැටලුව විසඳාගැනීම සඳහා ඇති කරගත් අරමුණට ළගා වීම යම් ආකාරයකින් අසාර්ථක වුව
හොත් ඒ වෙනුවට විකල්ප ක්‍රියා මාර්ග
සුදානම් කර තැබිය යුතුය. උදාහරණයක් ලෙස උසස් අධ්‍යාපනය අසාර්ථක වුව හොත් තමන් ළගා
විය යුතු තත්වය ළගා කර ගැනීමට වෘත්තිය අධාපන මාර්ගයකින් හෝ අවශ්‍යතා සපුරා ගත යුතුය.
පස් වන නිර්ණායකය වන්නේ කාලයයි. එහිදි විශේෂයෙන් ගැටලුවේ
ව්‍යුවහයේ තීරණය කරන නිර්ණායකයක් ලෙස කාලය
වැදගත්ය. කිසියම් ගැටලුවක් විසදීම සඳහා ප්රමාණවත් කාලයක් පවති නම් ගැටලුව
හොදින් ව්‍යුවහ ගත වී ඇත. පුද්ගලයාට තීරණ ගැනීම අවශ්‍ය කාලය තිබේ නම් එය මනාව
සංවිධානය කර ගත හැක.
ගැටලුව විසදන්නා ගැටලුවේ කොටසක් ලෙස
හැදින්විය හැකිය. බොහෝ පුද්ගලයන් ගත් විට ගැටටලුව අවබෝධ කරගෙන නොමැත . එවිට ගැටලුව
ව්‍යුවහගත ස්වාභාවයෙන් මිදේ . මනෝ විද්‍යාඥයින් පෙන්වා දෙන ආකාරයට තීරණ ගන්නා
පුද්ගලයන්ගේ පෞර්ෂය ඔහු විසදන ගැටලුවේ තරමට වැදගත් බවයි.විශේෂයෙන් වඩාත් හොදින්
ගැටලුවට යොමු වී ප්‍රයෝගික ලෙස තීරණ ගැනීමේ කුසලතාවක් ඇති පුද්ගලයාට වඩා ඵලදායි
ලෙද එනම් යහපත් ප්‍ර‍තිඵල ඇති වන පරිදි ගැටලු විසදා ගත හැකිය. නමුත් දුර්වල පෞර්ෂයක්
සහිත පුද්ගලයා ගැටලුව තවත් ව්‍යාකූල කර ගනී. එනම් ගැටලුව තවත් ගැටලුවක් ලෙසම පවත්වාගෙන යයි.
මෙම කරුණු කාරණා අනුව ගම්‍ය වන්නේ ගැටලුව
විසදනු ලබන පුද්ගලයා යනු පරිබාහිරව බලා සිටින පුද්ගලයෙකු නොවේ යන්නයි. අත්‍යවශ්‍යායන්ම
ඔහු ගැටලුවේ අංශයකි.
උදාහරණයක් ලෙස ව්‍යාපාරිකයෙක් ගත් විට ඔහු ව්‍යවසායකයෙක්
නොව ඔහු ගනු ලබන තීන්දු තීරණ ආයතනයේ සර්ථකත්වයට මග පාදනු ලබයි. ඔහු දුර්වල
පෞර්ෂයකින් තීරණ ගනු ලබන්නේ නම් ආයතනය අසාර්ථක භාවයකට පත් වේ.
තීරණ ගැනීම හා
ගැටලු විශ්ලේෂණය
තීරණ ගැනීමේ චර්යාව ගත හොත් දත්ත විශ්ලේෂණය එහි ක්‍රියාකාරකමක්
වශයෙන් ගත හැකිය. මක් නිසාද යත් තමන් මුහුන දෙන ගැටලුවට අදාල දත්ත විවිධ ක්‍ර‍වේද
වලට විශ්ලේෂණය කිරිම මගින් ගැටලු විසදා
ගැනීමේ තීරණය ගත හැකි බැවිනි. මේ අනුව තීරණ ගැනීම හා ගැටලු විසදීම විද්‍යාත්මක්
තාක්ෂණික ක්‍ර‍මවේද ඔස්සේ සිදු වන්නක් බව සමහර මනෝවිද්‍යාඥයන් තර්ක කරති.ඒ අනුව
තීරණ ගැනීමේ චර්යාව හේතුවාදි ක්‍රියාවක් ලෙස හදුන්වනු ලැබේ
ගැටලු විසදීමේ විද්‍යාත්මක
ක්‍ර‍මය
මෙහිදි විශේෂයෙන් මෙම ආකෘතිය යටතේ තීරණ ගැනීමේ විද්‍යාත්මක
ක්‍ර‍මයක් විධික්‍ර‍මවාදින් විසින් ඉදිරිපත්
කර තිබේ. එය ගැටලු විසදීමේ විද්‍යාත්මක ක්‍ර‍මය වශයෙන් හැදින්වේ. එය පියවර
කිහිපයක් ඔස්සේ දැකිය හැකිය.
·
නිරික්ෂණය
·
ගැටලුවේ සමස්ථය
තේරුම්ගත යුතුය.
·
ගැටලුවේ සෑම අංගයක්ම
සලකාබැලිය යුතුය.
·
ගැටලුව විශ්ලේෂණය
කිරීම.
·
එක් එක් කොටසට විසදුම්
යෝජනා කිරීම.
·
ගනු ලැබු තීරණ ක්‍රියාත්මක
කිරීමේ ප්‍ර‍මුඛතා ලයිස්තුවක් ක්‍රියාත්මක කිරීම.
·
ප්‍ර‍තිපෝෂණය
මෙහි නිරික්ෂණය අර්ථ ගැන්වෙන්නේ ගැටලුවට අදාල සියලු දත්ත
ඒකරාශි කිරීමයි. උදාහරණයක් ලෙස ව්‍යාපාරිකයෙකු තීරණ ගැනීමට පෙර මුල්‍ය, සම්පත් ආදි සියලු දත්තයන් සලකා බැලිය
යුතුය.
මෙහි දෙවන කරුණින් අනාවරණය වන්නේ ගැටලුවේ සෑම අංශයක්ම
තේරුම් ගත යුතු වන අතර එහි එක් එක් අංශ පමණක් තේරුම් ගැනීම ප්රමාණවත් නොවන
බවයි.ව්‍යාපාරිකයෙකු නම් තමා තිරණ ගැනීමට පෙර පාලක මණ්ඩලයේ අනුමැතිය පමණක් නොව
අනෙකුත් කරුණු කෙරෙහිද අවධානය යොමු කළ යුතුය.
තුන් වන කරුණින් පිළිබිබු වන්නේ ගැටලුවේ සමස්ථයට අදාල
සෑම අංගයක්ම විශ්ලේෂනය කිරිමයි. පාසල් සිසුවෙක් නම් උසස් පෙළ සදහා තමන් හදාරණ
විෂයන් ගැන තීරණ ගැනිමට පෙර එම විෂයන්
තෝරාගැනීම තුළින් ආනාගතය සදහා කෙතරම් වැදගත්ද ,සාමාන්‍ය පෙළ ප්‍ර‍ථිඵල ට සාපෙක්ෂව කැමති විෂය ධාරාවක්ද ,
අනාගත ඉලක්ක සදහා කෙතරම් දුරට බලපානු ලබයිද යන්න විමසිලි මත් විය යුතුය.
ගැටලුව විශ්ලේෂණය කිරීම තුළින් ඉහත ආකල්ප ක්‍රියාත්මක
කිරීමට පහසුකම් , ප්‍ර‍තිඵල ආදිය විමසිමක් තිබිය යුතුය.
පස් වෙනි කරුණෙන් අදහස් වන්නේ ගැටලුවේ කොටස් වෙන් කරගෙන
ඒවාට වෙන වෙනම විසදුම් ඉදිරිපත් කිරීමයි. එහිදි ගැටලුවේ කොටස් සම්බන්ධයෙන් තිරණ
ගැණීම මෙහිදි සිදු වේ.
එහිදි පළමු , දෙවනු, තෙවනු වශයෙන් ප්‍ර‍මුඛතාවයන් මත ක්‍රියාත්මක
වීමේ ලයිස්තුවක් සකස් කිරීම 6 වන අධියයෙදි සිදු වේ . විශේෂයෙන් මෙහිදි ක්‍රියාමාර්ග
අනු පිළිවෙළට සකස් කිරීම විශේෂයෙන් මෙහිදි අදහස් වනු ලබයි.
ප්‍ර‍තිපෝෂණය යටතේදි තමන් ගනු ලැබු තීරණ ක්‍රියාත්මක
කිරිමෙදි එහි සාර්ථකත්වය මැන බලනු ලබයි. පාසල් සිසුවෙක් නම් තමන් විෂයන් අසමත්
කමක් දක්වනනේ කුමන විෂයන් වලටද එසේ වනනේ ඇයි තමන් ගනු ලැබු තීරණ මේ සදහා හේතු
වුවාද යන්න ගැන අවධානය යොමු කළ යුතුය.එහිදි මෙය යථාර්ථවාදිව විමර්ශණය කළ යුතුය.
තීරණ ගැනීම පිළිබද සාර්ව මට්ටමේ ආකෘති
ඉහත දැක්වු පරිදි විධික්‍ර‍ම වාදින් විසින් මෙලෙස
ඉදිරිපත් කර තිබෙන විද්‍යාත්මක ක්‍ර‍මයට අමතරව තීරණ ගැනීම පිළිබද සර්ව මට්ටමේ තවත්
ආකෘති කිහිපයක් දැකිය හැකිය.
I.
ආර්ථික විද්‍යාඥයින්
විසින් ඉදිරිපත් කර තිබෙන ප්‍ර‍තිලාභ විශ්ලේෂණය.
II.
බුද්ධි ඵලය සහ පෞර්ෂය
III.
අන්තර්වාර්තික සහ
බහිර්වාර්තික පෞර්ෂ ප්‍රභේද.
මෙහිදි ප්රතිලාබ විශ්ලේෂණයෙදි යමක්
කිරීමට යාමෙදි එහි පිරිවැයට සාපෙක්ෂව ප්රතිලාබ ලැබෙන්නෙද යන්න විශ්ලේෂණය කරනු
ලබයි.
මෙහිදි දැකිය හැක්කේ රැකියාවක් කිරිමට
යාමෙදි පිරිවැය වශයෙන් පුහුණු කාලය මුදල් ආදිය දැක්විය හැකිය. එහිදි අපේක්ෂිත
තත්වය ,වරප්‍ර‍සාද , වැටුප මෙහි ප්රතිලාබ
වශයෙන් දැක්විය හැකිය.
මනෝ විද්‍යාත්මක මතයන්ට අනුව බුද්ධිඵලය හා පෞර්ෂය යනු
විධිමත් පරික්ෂණයක් මගින් මිනිය හැකි විශ්ව සාධාරණ පොදු සාධකයන්ය. බුද්ධි ස්වාභාවය
මත උචිත රැකියාව වෙනස් වෙයි.
බුද්ධියට සමානව පෞර්ෂයද තීරණ ගැනීම විෂයෙහි ප්‍ර‍මුඛතාවයක්
දක්වනු ලබයි.එහිදි රේමන් කැටල් නම් මනෝ විද්‍යාඥයා අන්තර්වාර්තික පෞර්ෂ ප්‍රභේදයෙදි
හුදකලා ලැජ්ජාශිලි සමාජශිලි නොවන වැඩියෙනුත් සිතන පුද්ගල කණ්ඩායමක් පෙන්වා දෙයි.
ඔවුන් අධ්‍යාපන , ශාස්ත්‍රිය හා විද්‍යා පරික්ෂණ යන අංශයන් මොවුන්ගේ තේරීම වේ . එසේම
බහිර්වාර්තික පුද්ගලයා සමාජශීලි දොඩමලු පුද්ගලයෙකු වේ මාධ්‍යවේදින් පිළිගැනීමේ
නිළධාරින් යන රැකියා මොවුන්ගේ තෝරා ගැනීම වේ .එහිදි රැකියා තෝරා ගැනීම කෙරෙහි බුද්ධිය සහ පෞර්ෂය විශේෂයෙන් බලපා තිබේ.
පුද්ගලයාගේ තීරණ ගැනීම කෙරෙහි ආත්ම සංකල්පය විශේෂයෙන්
බලපානු ලබයි. එය තමන්ට සහජයෙන් හිමි වන හැගීමකි.එහිදි විශේෂයෙන් තමාට අවශ්‍ය
මොනවාද තමන් කවුරු වීමට කැමතිද යන්න ආත්ම යන හැගීම තුළින් තීරණය වේ.මෙවා
පුද්ගලයාගෙන් පුද්ගලයාට වෙනස් වේ. පුද්ගලයාගේ අනන්‍යතාවය තහවරු කරනුයේ ආත්ම
සංකල්පය මගිනි. පුද්ගලයාගේ රැකියාව කෙරෙහි ඔහුගේ ආත්මය බලපානු ලබයි.ඒ අනුව තීරණ
ගැනීම කෙරෙහි ආත්මය සංකල්පය වැදගත් වේ.
එසේම ජීවන ආකල්ප හා වටිනාකම් තීරණ ගැනීම
කෙරෙහි විශේෂයෙන් බලපානු ලබයි. උදාහරණයක්
ලෙස උසස් අධ්‍යාපනය ලැබු තරුණයෙකු පරීක්ෂණ තතතුරු කෙරෙහි ඇල්මක් දක්වනු ලැබේ. එහිදි
විශේෂයෙන් අයතා ලෙස මුදල් ඉපයීම එහි ආකල්පය වන අතර අධ්‍යාපන මට්ටම ගැන තැකීමක්
නොකරයි. මෙහිදි ආකල්ප තීරණ ගැනීම කෙරෙහි විශේෂයෙන් බලපානු ලැබේ.
එසේම ජීවන දර්ශනයද තීරණ ගැනීම විෂයෙහි ප්රධාන
වේ. ගැටලු සහ පිළිතුරු වලින් ජීවන දර්ශනය සමන් විත වී ඇත .එහිදි විශේෂයෙන් ජීවිතය
පිළිබද ගැබුරු දර්ශනික දැක්ම සෑම තීරණයක් ගැනීම කෙරෙහිම බලපානු ලබයි. උදාහරණයක්
ලෙස විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍යයෙකු ශිෂ්‍ය සංගම් නියොජිතයෙකු වීම දැක්විය හැකිය.එහිදි
එම තීරණය කෙරෙහි දර්ශනය පදනම් වන ආකාරය දැකගත හැකිය.
සාරාංශය
ඉහතින් සාකච්ඡා කළ කරුනු අනුව ඵලදායි තීරණ ගැනීම විද්‍යාවක්
මෙන්ම කලාවක් වශයෙන් හැදින්විය හැකිය. ඒ අනුව ගැටලු විසදීම හා තීරණ ගැනීම අතර
අන්තර් සම්බන්ධතාවයක් තිබෙන අයුරු දැකගත හැකිය. එසේම ඵලදායි ලෙස ගැටලු නිරාකරණය
සිදු කරනුයේ කෙසේද ගැටලුවේ ව්‍යුවහය හදුනාගන්නේ කෙසේද යනුවෙන් හදුනාගත හැකිය.
ආශ්‍රිත ග්‍ර‍න්ථ
නාමාවලිය.
1.
අතුකෝරාල ,දයා රෝහණ , සමෘද්ධිමත්
ජීවිතයකට මග, සංවර්දන මනෝවිද්‍ය චින්තන අධ්‍යන ආයතන, 2004.
2.
හපුආරච්චි ,ගාමිණි, මුලික මනෝවිද්‍ය ප්‍ර‍වේශය,
සුසිත ප්‍ර‍කාශන 2011
3.
පේලි, චන්දන කුමාර , උපදේශන මනෝවිද්‍යාව
, විලෝසිටි ප්‍ර‍කාශන 2012
4.
මාතුපෙම. ජී. ඒ ,ජීවන ගැටලු හා මනෝ
විද්‍යාව, දයාවංශ ජයකොඩි ප්‍ර‍ාශකයෝ, කොළඹ,1984
5.
සිල්වා . පී.ජී. ඥානසිරි, මනෝ විද්‍යාව
හැදින්වීමක් ,ගොඩගේ ප්‍ර‍ාශකයෝ කොළඹ,1993.
6.
Atkinson, Rita ,
introduction to psychology, new york Harcourt brace Jovanovich, 1983’
7.
Crano , William
.D, social psychology, Illinois Dorsey Press, 1982’
8.
Goldstein , Jeffrey H, social psychology, New York
academic press ,1980 ,
9.
Roediger, Henry
, psychology, Boston little, 1984.
10.
Tajfel,henri
,introducing social psychology,
London penguin , 1978
